Αυτοκτονία vs Ανάσταση ....... γράφει η Μαρία Μήτσιου

Αυτοκτονία  vs  Ανάσταση             

γράφει η Μαρία Μήτσιου- Σύμβουλος Υγείας/Αθλητιατρικής(PhDc)

Είπα ήταν εφιάλτης.. Αλλά τελικά δεν κοιμόμουν..

Λέω..Το φαντάστηκα.. το παρανόησα.. το μεγένθυνα.. κάθε μέρα και μια είδηση «αυτοκτονίας?» καλά διαβάσατε ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΑΣ μέσω πυροβολισμού.. απαγχωνισμού.. πτώσης.. δηλητηρίασης κ.ο.κ.

Μα πώς είναι δυνατόν κάθε πρωί – μεσημέρι – απόγευμα - βράδυ κάτι δυσάρεστο  να ακούς. Ξαφνικά έγινε το νέο της ημέρας. Τελείωσαν πια οι κίτρινες φυλλάδες.. που μιλούσαν για τις ζωές των «άλλων» στα παλάτια. Και καλώς έγινε.. Άλλο με προβληματίζει.. 

Σε αφήνουν να πιστέψεις στο Αύριο? Σε αφήνουν να βοηθήσεις? Πώς να εμψυχώσεις το συνάνθρωπό σου, που μόλις έμεινε άνεργος / έχασε τον άνθρωπό του/ δεν έχει χρήματα να πληρώσει τα φάρμακά του/ δεν έχει χρήματα να πληρώσει την κηδεία του γονιού του?

Ή μήπως σου δημιουργείται μια αίσθηση αποσυντονισμού, αδυναμίας, φόβου, ανησυχίας.. Μήπως πίσω από όλα αυτά κρύβονται σκοπιμότητες όσων τα αναδημοσιεύουν?

Υπάρχει έξαρση δεν αντιλέγω. Λυπάμαι και Ανησυχώ.. Είναι ξεκάθαρη η συσχέτιση της οικονομικής κρίσης, της ανεργίας και των ψυχικών διαταραχών με την αύξηση αυτοκτονιών.

Ζήσε για τελευταία φορά,

Τον θυμό μες απ’ τα μάτια τώρα σβήσε μια τελευταία φορά.

Τα ρούχα μου βραχήκαν γιατί ίδρωσα και μόχθησα,

Έκλαψα και μάτωσα,

Ό,τι έχω, ό,τι απόχτησα κανένας δε μου χάρισε

Μονάχος θα πεθάνω

Σε ένα από τα ταξίδια που στα όνειρά μου κάνω.